De Zoete Aagt ligt aan de voet van de Sint-Jansberg in Gelderland, op de grens met Limburg en tegen het Duitse Reichswald aan. De kleinschalige charmecamping wordt beheerd door Marjan, de partner van eigenaar Michel. Ze had nooit gedacht dat ze ooit een camping zou runnen maar doet het met veel liefde en plezier. Het eerste jaar was spannend maar nu heeft ze haar draai helemaal gevonden. Benieuwd naar het verhaal achter camping de Zoete Aagt en Marjan haar leven als campingeigenaar? Wij gingen in gesprek en kwamen alles te weten!
Heb je altijd de droom gehad om ooit campingeigenaar te zijn?
“Grappige vraag voor mij, ik ben erin gerold door mijn relatie met de eigenaar Michel. Toen het echt serieus ter sprake kwam omdat er iemand nodig was dacht ik, nou dat gaan we maar eens een jaar proberen.
Zo’n 20 jaar geleden werkte ik na mijn scheiding bij Centerparcs op de receptie, daar had ik een boel leuke collega’s, onder andere Carla. We werden dikke vriendinnen en bleven dat ook lang nadat we ander werk waren gaan doen. Ik heb in de thuiszorg gewerkt en ben weer gaan schilderen en schilderles gaan geven. Zij begon haar eigen camping op hun boomkwekerij. We verloren elkaar een beetje uit het oog, ik verhuisde en woonde niet meer zo op de route, zij was veel thuis want er kwamen misschien wel gasten. Zes jaar geleden kreeg ik telefoon van een wederzijdse kennis, Carla was ernstig ziek. We pakten meteen de draad van onze vriendschap weer op en zagen elkaar weer wekelijks, nog een klein jaar, tot ze overleed.
Intussen runde een bevriend echtpaar de camping en waren we met zijn allen om Carla heen een hechte groep vrienden geworden, veel gezellige avonden en met zijn allen snoeien, opruimen en plezier maken. En zo gaat dat dan, ik kende Michel natuurlijk ook al 20 jaar, we kregen een relatie.
Het echtpaar dat intussen het werk op de camping had gedaan sloeg een ander pad in en zo zat Michel zonder beheerder, wat nu, verkopen? Ik had een massage opleiding gedaan want ik wilde kleiner gaan wonen, kinderen uit huis, en zou daardoor mijn atelier waar ik de lessen gaf kwijt zijn. Een huisje vinden lukte niet zo. ‘Dan kom je toch hier wonen’ zei Michel, ‘dan kunnen we het eens proberen’. En zo geschiedde.
Een van de vakantiewoningen werd door Michel verbouwd en is nu mijn tiny house. Ik doe de boekingen, de website, verzorg de huisjes en ontvang de gasten. Samen zorgen we voor het terrein en vangen we ons werk op waar nodig. Hij heeft daarnaast nog een baan buitenshuis. Het eerste seizoen vond ik erg spannend en best stressvol. We hadden gedoe met de gemeente over vergunningen. Maar gelukkig loopt alles nu en zijn we lekker op de rit.”
Wat vinden jullie zelf het meest bijzonder aan camping de Zoete Aagt?
“De Zoete Aagt is een voormalige boomkwekerij, het is een prachtig terrein met al die bijzondere bomen en heel groot. De voormalige kas is een heerlijke Orangerie geworden. Carla had een heel eigen bourgondische stijl en dat vind je overal terug, de Franse sfeer zit in de vele details en dat houd ik graag in stand en vul ik op mijn manier aan. Dat is voor mij heel bijzonder. Het is iedere dag genieten, van de natuur, de ruimte, de rust en als er gasten zijn vind ik het heerlijk om te zien dat zij er ook zo van genieten. Wat wil een mens nog meer…”
Wat is de mooiste herinnering aan vorig kampeerseizoen?
“De mooiste, gossie, ik heb vooral erge stressmomenten in mijn herinnering. Een dubbele boeking in één van de vakantiewoningen, heb ik het wel goed gedaan, klopt het allemaal. Ik ben nogal chaotisch en kan slecht verschillende zaken onthouden, ik moet alles opschrijven. Een mooie herinnering is een fijn gesprekje, een lief kaartje om te bedanken, lovende woorden dat het er allemaal zo mooi bij ligt. Een familie die het samen heerlijk hebben gehad.”
Wat zijn jullie dromen voor de toekomst van de Zoete Aagt?
“Ik hoop dat we het hier nog lang fijn hebben samen. Dat we hier oud worden en blijven genieten. Vanuit vertrouwen in onze medemens moet de camping kunnen functioneren zonder al te veel zorg van onze kant. Kom je aan en is er niemand, zoek een plaatsje en we zien je later op de dag wel. Een campinggast heeft, als het goed georganiseerd is, de eigenaar helemaal niet nodig. Een wens is om nog meer energieneutraal te zijn, meer bloemen voor de insecten te laten groeien en het afval beter te scheiden. Ontmoeten, elkaar werkelijk ontmoeten, er zijn, dat is mijn droom.”
Wat is de grootste uitdaging als campingeigenaar? En wat is het leukste?
“De grootste uitdaging is voor mij om dat stukje zelfstandigheid van de gast zo aan te bieden dat hij dat zelf als prettig ervaart. Dat de gast zich ‘thuis’ voelt en daardoor ook net zoveel zorg voor zijn omgeving heeft als in zijn eigen huis. En het leukste is het contact, een praatje of een goed gesprek. Ik houd van mensen en zorg graag voor ze.”
Gaan jullie zelf vaak kamperen? Zo ja, wat is jullie mooiste kampeertrip?
“Wij kamperen nooit, wij gaan af en toe een nachtje in een heerlijk hotel met alles erop en eraan. Als we dan weg gaan, laten we ons verwennen. Vroeger met de kinderen heb ik wel veel gekampeerd en is Greoux les Bains de meest dierbare plek, en dan speciaal het koekjeswinkeltje met lavendelkoekjes.”
Wil je verder nog iets kwijt?
“Ik hoop voor iedereen dat de corona crisis tot een goed einde komt, dat we het samen doen, met zijn allen onze schouders er onder houden, voor elkaar zorgen. Dan wordt de wereld er uiteindelijk misschien een beetje mooier van.”
